Anadolu Uygarlıkları-Marc Desti pdf olarak indir

themepublic

Canlı detaylardan gerçekten keyif alıyorum. Bir yazarın karakterleri ve durumları hakkında gerçekten düşündüğünü bilmekten daha iyi bir şey yoktur ve tüm okuma deneyimini daha dolgun hale getiren şaşırtıcı ve keyifli bir ayrıntı ortaya çıkarır. Canlı detaylar, anlıyorsunuz - anlamsız detaylar okumak bir kabus. Bella'nın kahvaltıda bir granola bar yediğini bilmeme gerek yok. GERÇEKTEN YAPMAM. (Granola barını hatırladığımı fark ettim. Sanırım bu kısmen önemini umuyorum, çünkü ertesi gün yulaf ezmesini muhteşem bir şekilde boğacaktı ve "AH, şöyle bir granola barım olmalıydı dün! ")" Göster, söyleme "yazmanın hepsi ve sonu değil. Özet anlatım denen küçük bir şey var. Bu güzel; günün 24 saat boyunca anlatıcıyı takip etmek zorunda kalmadan arsa ilerlemesini kolaylaştırır ... ve kahvaltıda lanet bir granola bar yerken "izle". Mary Sue-ism ve sancakla suçlanan bu romanı gördüm, evet, Isabella Swan adındaki herhangi bir karakter Mary Sue olmaya mahkum görünüyor. Ama dürüst olmak gerekirse, eğer otobiyografinin gerçekçiliğinden herhangi birine sahip olsaydı, yarı otobiyografik bir hikayeyi dindirmezdim. Tüm lise / genç şeyler dürüstçe beni boggle yaptı. Çünkü ... lise böyle değil! On yedi yaşında olmak böyle değil! Alacakaranlık şöyle okuyor ... Eh, 17 yaşında bir hatırası olmayan otuz bir şey gibi. Bella, 32 yaşında bir çocuğun tüm duygusal olgunluğuna sahip ve bu uzaktan inandırıcı değil. Meyer kötü bir yazar değil. Kelimeleri bir araya getirme yeteneğine sahiptir. Ne yazık ki, her türlü yeteneğe sahip değil. Orijinal bir açıklama yoktu; gerçekten uyarıcı bir dil yok. Meyer gibi alacakaranlık çok sayıda vasat roman okudu ve sayfaya aynı türden bir dil yeniden yarattı. Dil için heyecan verici bir şey yok. Diyalog korkunç: sadece sönük ve zekâdan yoksun değil, ... hepsi aynı! Konuşma kalıplarında karakterler arasında fark yoktur; kişisel tikler hakkında farkındalık yok. Karakterizasyon gofret incedir (yukarıya bakın, yeniden: Mary Sue). Çizim korkunç: yeni sayfa 250 sayfa için yavaş bir hızda ilerliyor ve Meyer aniden bir doruğa ihtiyaç duyduğunu ve dişlilerin aniden değiştiğini ve okuyucu Meyer'in son setini oluşturan bir dizi gülünç çelişkiye yakalandı parça (bu arada, bir mil uzakta geldiğini gördüm). Bu çok derinden antifeminist bir roman. Ve komik, çünkü Meyer'in antifeminist olduğu hakkında hiçbir fikri yok. Demek istediğim, kadın bir kahramanı var! Austen'i okuyan ve Shakespeare'deki kadın düşmanlığı hakkında makaleler yazan bir kahraman! Şüphesiz tüm kadın türleri için popo tekmeliyor. Um ... hayır. Aşçılar, temizler, hayatındaki adama bakar! Onu büyük, kötü, korkutucu dünyadan korumak için erkek karakterlere ihtiyacı var! En ufak bir endişe duymadan 90 yaşında bir erkekle rahatsız edici bir işlevsiz ilişkiye girer! Ciddi anlamda. Bella / Edward. Ne hakkında? Ben cazibe alamadım. Onu tiyatrosunda tutuyor. O, ona "ve koşulsuz ve geri dönülmez bir şekilde" aşık - ve bir hafta sonra - alıntı yapmama izin verin. o__O Onun tarafından tüketildi; hayatını onun için feda etmeye hazır ve bu ... romantik mi? Sadece biraz hasta olduğunu düşünüyorum. Romantik bulduğumu biliyor musun? İnsan sıcaklığı. Süpürmek değil, sonsuz ve kapsayıcı sevginin dramatik ifadeleri. Gerçek olan küçük, tatlı bağlantı anları. Bu Alacakaranlık'ın epik aşk hikayesinin içinde eksik olduğu bir şey. (Bella'nın 32 yaşında bir duygusal olgunluğa sahip olduğunu mu söyledim? Edward, söz konusu olduğu sürece. Aptal bir köpeğin duygusal olgunluğu var.)

2019-12-31 03:51